Op een vrijdag de dertiende, toen zwarte katten onze paden kruisten en ladders ons angst inboezemden, stapten wij, Dames 2, onverschrokken het volleybalveld op. Voor mij was dit mijn eerste wedstrijd sinds april, dus het voelde als een hereniging met een oude vriend, zij het een beetje roestig.
Daar stonden we dan, met รฉรฉn teamlid op de reservebank, onze coach Niels aan de zijlijn, en een handjevol supporters. Helaas ontbraken enkele teamgenoten. Maar met onze nieuwe aanwinst, Anna, voegden we een flinke dosis enthousiasme toe aan ons team.
We begonnen de avond met een overdaad aan oliebollefervor – een traditie die vorig seizoen bewezen succesvol was. Zouden deze vettige lekkernijen ons dit jaar ook naar de overwinning leiden?
De wedstrijd begon met krachtige services en perfecte passes. We sloegen de ballen overal behalve in het publiek. Ilse, onze grootste cheerleader, stond aan de zijlijn en bracht met haar aanmoedigingen de nodige energie in het team. Met een overdonderende 25-15 overwinning in de eerste set voelden we ons al haast als winnaars.
In de tweede set nam Ilse mijn plaats in het veld over. Het leek soms op een acrobatisch ballet, met spelers die vaker door de lucht vlogen dan een groep stuntmannen in een actiefilm, zij het wat chaotisch. En die bal? Tsjah, die viel net wat vaker aan onze kant op de grond. Helaas eindigde deze set met een 25-27 nederlaag.
In de derde set serveerden we ballen harder dan een kat die achter een laserpuntje aanjaagt. Maar vermoeidheid sloop onze benen in en al snel was de energie nergens te vinden. Ook het publiek bleef angstvallig stil. Ondanks onze inspanningen konden we de set niet winnen en verloren we deze met 18-25.
De laatste set begon met een achterstand, maar we waren vastberaden om het niet zomaar weg te geven. Onze services vlogen soms wilder dan een kalkoen die achterna wordt gezeten door een chef-kok met een pan en een vleesvork. Helaas mochten de aces en de wilskracht niet baten en we verloren de set met 21-25.
De oliebollen blijken hun magische grip te hebben verloren, maar we gaan niet bij de pakken neerzitten. Volgende week komen we terug, mรฉt oliebollen en hopelijk hervonden energie ๐๐
