
Om half 7 stipt waren de eerste dames van het DRIEmteam al in de zaal om de velden op te zetten. Dat ging vrij rap en dus begonnen we om 7 uur met warmlopen. Deze vrijdagavond mogen we onze kunsten tonen aan de dames uit Nieuwkoop, ook wel Waterlanders. Zij staan op een mooie nummer 1 plaats met nog geen set verlies. Wij, op de negende plaats, met meer verloren dan gewonnen sets. Tijd om daar wat aan te doen.
Omdat we, wederom, niet helemaal compleet zijn was Sanne (Dames 4) erbij om ons te versterken. Helaas was ook onze trainer en coach, Vincent, er niet om ons vanuit de kant tips en tricks te geven. Die taak ging dus naar mij (Milene) als aanvoerder. En of dat heel goed ging, lees vooral verder ;-).
De eerste set
Wat begonnen we lekker zeg! De ene na de andere bal sloegen we hard binnen de lijnen, we zaten goed op de voorvoetjes waardoor we zelfs de hard in de hoek geslagen ballen wisten te onderscheppen en Petra zat er ontzettend lekker bij als spelverdeler. Naast Petra, heeft ook Ebru, die dit jaar als diagonaal het team versterkt, de rechterkant van het veld in haar pocket. De Waterlanders hebben nog geen set verloren en dat zou zo maar eens anders kunnen zijn na vanavond. Ondanks dat we aanvallend sterk waren, verdedigend goed bezig en het spel goed werd verdeeld lieten we flink wat punten liggen in de service. Zes services gingen fout, dat is dus zes punten en laat dat nou net zijn wat we aan het einde te kort kwamen. De set ging, helaas, met 19-25 naar de dames uit Nieuwkoop.
De tweede set
Niet getreurd, de vechtlust zit er goed in en het zelfvertrouwen is hoog. We hebben laten zien dat we hier zeker een puntje uit kunnen halen. Ook in de tweede set bewegen we lekker, passen we redelijk en vinden we de gaatjes bij de tegenstander. Jo-anncy staat achterin de ballen te passen alsof het niks is. Geen hoek van het veld blijft onbezocht. Petra weet zelfs de slechtste pass goed op het net te setten en Ilse wisselt lekker af in haar aanval. De blokjes van Julie blijven onbeantwoord, Yndira weet met haar linkerarm de tegenstander in verwarring te brengen en ook Sanne bleek, zoals altijd, een waardevolle en erg energieke invalster te zijn die ballen van de grond raapt waar je u tegen zegt. En toch… gaat het mis. Wellicht is het de coaching 😉 Wederom is onze service niet sterk, er worden teveel fouten gemaakt waar de Waterlanders van profiteren. We staan vrij snel op flinke achterstand die niet meer te dichten valt. En dus gaat de tweede set met 15-25 naar de Waterlanders.
Derde set
Nieuwe set, nieuwe kansen. We wisselen wat spelers in de hoop dat we de spirit van de eerste set weer te pakken krijgen. Dat blijkt niet te helpen (note to coach). Er is wat verwarring, wat opstellingsfouten, en er worden meer en meer foutjes gemaakt. De Waterlanders daarentegen zitten goed in het spel. Maar, de kopjes van de Hagenezen gaan niet hangen, er wordt geroepen, gevochten en zelfs wat gelachen. De sfeer is goed, nu het spel nog. Yvonne weet de ballen aan het net nog lekker links en rechts in het veld van de Waterlanders te plaatsen, maar het mag niet baten. Wederom gaat de set naar de Waterlanders met 15-25.
Vierde set
Laatste ronde, laatste kans. Zo rap als het opzetten van de velden tijdens de zaaldienst ging, zo rap verliezen we deze set. Coachen en spelen blijkt niet een hele goede combinatie en door wat gerommel in het team weten we haast geen enkele bal te passen. De ballen vliegen om de oren, niet van ons of de tegenstander, maar om de oren van het publiek. Ik ga hier verder geen woorden aan vuil maken, we weten wat ons a.s. woensdag in de training te doen staat 😉 7 – 25 wordt het en dat is toch wel een dieptepuntje van de wedstrijd en geeft een bijzonder nare nasmaak. Tijd voor een biertje dus.
Volgende week spelen we tegen Castellum D1. De dames uit Alphen aan den Rijn staan tweede in de ranglijst, wij 9e. We kunnen alle support dus super goed gebruiken. Kom je ons om 21:30 in de Steenwijklaan aanmoedigen?
Tot dan!