
Het is vrijdag 21:00 uur en na Dames 2 en 4 hard te hebben aangemoedigd beginnen we aan onze warming up. Castellum D1 is ook lekker op tijd en het is alleen nog even wachten op de scheids. Lieke, onze scheids, is nog hard aan het knokken tijdens de vijfde set op het andere veld. Die Dames 2 overigens wint en dus wordt het 3-2. Bravo!
Of wij ook zo’n spannende wedstrijd tegemoet gaan is de vraag. Maar Vincent L., onze coach van de avond, heeft er iig zin in! En dus beginnen we de eerste set goed. We weten de passjes bij de setter Petra te brengen, ook de aanvallen scoren en de service gaat een stuk beter dan afgelopen week. Kortom, we zitten er lekker in. Maar de dames van Castellum ook. Die weten net even wat meer gaatjes bij ons te vinden dan wij bij hen en pakken de eerste set.
Maar dat mag de pret niet drukken en doet het ook niet want de tweede set gaan we met evenveel enthousiasme en energie in. Vincent wisselt waar nodig en onze kersverse libero Anouk veegt het hele achterveld schoon. Het gaat zo goed dat we voor wat chaos bij Castellum zorgen en punt na punt weten af te maken. Met goede strakke services (Ebru knalt ze er strak overheen en ook Yndira weet de dames uit Alphen aan den Rijn goed onder druk te zetten) en prachtige monsterblocks van Julie weten we de set zowaar te winnen.
De euforie zit erin. Op naar de derde set. Volgens Vincent de set waar we het beste spelen. En wellicht is dat ook zo. Onze spelverdeelster Petra moet wat afrennen deze set maar behalve de iet wat lastige passjes die we brengen zitten we er inderdaad goed bij. Helaas net niet goed genoeg. We verliezen de set maar niet de spirit.
Op naar de vierde set! Het gaat ineens wat stroef. Hebben we alles gegeven? Is de energie weg? Zijn we moe? Het lijkt erop. Door een blessure van Yndira moet ik de bank inruilen voor het veld. Dat gaat niet helemaal top. Gelukkig volleybal je met z’n zessen. Pauline zorgt dat Petra aan de kant wat kan rusten en Yvonne mag haar blokkeer kwaliteiten op de diagonaal laten zien. Het is wat onwennig en dat zien we terug in de stand. Met 14-25 verliezen we de vierde set en daarmee ook de wedstrijd.
We zijn inmiddels aardig gewend aan het verliezen van wedstrijden maar deze gaf zeker een betere nasmaak dan de vorige. En toch een puntje van de nummer twee gesnoept.
Een groot bedankje aan onze invalcoach Vincent L. en Paulien die ons, na haar eigen wedstrijd en met een wedstrijd de volgende dag op het programma, toch graag wilde versterken.
Volgende week hebben we onze eerste uitwedstrijd tegen de laatste van de ranglijst in Koudekerk a/d Rijn. Gaan we eindelijk eens die vijf punten binnenharken?