This post is also available in: 
Het is koud buiten maar het moment dat ik de deur opendoe komt de warmte me tegemoet. Warmte omdat binnen de kachel vrij hoog staat maar ook door de warme knuffel die ik krijg van Brenda.
De voorgaande keren dat ik afsprak voor een interview deed ik dat in de kantine van de Steenwijklaan en Sportcampus Zuiderpark. Dit keer spreken we af in een restaurant. En een wel heel leuk restaurant, Impio namelijk. Brenda kent de eigenaren maar is er lang niet geweest door omstandigheden en ik ben er nog nooit geweest en ben erg nieuwsgierig. We bestellen snel wat wijn en hebben het over Brenda zelf. Want, hoewel we allemaal wel weten wie Brenda is (toch?), wát weten we eigenlijk van haar?
Wie is Brenda?
En laten we eens beginnen bij het begin, Brenda is geboren in Haarlem maar opgegroeid in Hoofddorp. Daar is ze op haar 5e begonnen met volleyballen bij VCH. “De gezelligste vereniging van Hoofddorp, en sinds 2018 volleybal ik bij de gezelligste vereniging van Den Haag.” En verhuizen naar Den Haag is geen slechte keuze, want Brenda is het gelukkigst als ze op het strand is. Ook niet gek dus dat Brenda houdt van beachvolleyballen en golfsurfen! En uiteraard borrelen bij een strandtent. Dat gaan we dus een volgende keer doen. Nu borrelen we bij Impio waar we een eerste gerecht bestellen. Ik ben gek op het ‘shared dining’ concept, zo kan ik meer dingen proeven. We bestellen dus wat hapjes en delen het gerecht. We beginnen met aardpeer friet (verrukkelijk!) en vlammetjes quesadilla’s (ook heerlijk!).
Terwijl we de gerechten verorberen hebben we het over Brenda’s werk. Ze is namelijk leerkracht (momenteel groep 8) op een basisschool in de Schilderswijk. Daar heeft ze het ontzettend naar haar zin. Het van betekenis kunnen zijn voor leerlingen die het soms wat moeilijk hebben ligt haar goed. Waar ze het ook naar haar zin heeft is bij de beachvolleybaltak van Sovicos. Daar speelt ze al bijna vijf jaar!
Net zolang als ze TC-lid vrijwilliger is. Daarnaast heeft ze veel trainingen verzorgt en veel teams gecoacht. Ze helpt soms met het organiseren van een evenement en ook helpt ze ons, de redactie, af en toe met het maken van foto’s. Terwijl we voor een tweede ronde gerechten gaan: boneless fried chicken in Zweedse balletjes saus en corn ribs met bbq saus (yum!), hebben we het over de Technische Commissie (TC). Want ik wil weleens weten waarom Brenda gelijk bij de TC is gegaan toen ze lid werd van Sovicos.
Vrijwillig bij de Technische Commissie, waarom eigenlijk?
“Ik woonde al een tijdje in Den Haag maar had nog geen netwerk hier opgebouwd. Ik ging dus elk weekend naar Hoofddorp voor m’n sociale leven”. Dus, Brenda zocht een manier om in Den Haag nieuwe mensen te leren kennen. Door bij de TC te gaan leerde ze al snel veel leden kennen die ze vervolgens ook buiten de vereniging om ging zien. Zoals wij nu samen bij Impio zitten. “Inmiddels heb ik een fijne groep vrienden gekregen dankzij de vereniging.” En daar proosten we op met een heerlijk glas rode wijn.
Wat houdt de Technische Commissie precies in?
Toen Brenda bij de TC kwam werd haar goed uitgelegd wat het werk van de TC inhoudt en ze werd dus niet direct voor de leeuwen gegooid. Uiteraard wil ik weten wat dat dan precies is, want hoewel we allemaal te maken hebben met de TC, weten we wel echt wat ze allemaal doen? “De TC is verantwoordelijk voor alles wat te maken heeft met het kunnen trainen en het kunnen spelen van wedstrijden” begint Brenda. Dit houdt in dat de TC aan het begin van het nieuwe seizoen een passende teamindeling probeert te maken, ze zoeken trainers bij de teams en monitoren hoe het binnen de teams loopt d.m.v. het voeren van teamgesprekken.
De TC is ook het eerste aanspreekpunt voor nieuwe leden, zo worden ze welkom geheten en wordt er gekeken bij welke groep de nieuwe leden het beste aan kunnen sluiten. En is er een probleem? Dan kan je met de TC in gesprek gaan en wordt er gezocht naar een oplossing. Taken zijn er bij de TC niet echt verdeeld. “We proberen echt samen één TC (team) te vormen. Daarbij moet het dus niet uitmaken of je met mij of met een ander TC-lid in gesprek gaat. Hierdoor zijn we samen verantwoordelijk voor alle taken” legt Brenda me uit. Dat klinkt vrij logisch, en handig! Want de TC heeft een hoop werk te verrichten door het seizoen heen.
Hoeveel tijd is Brenda kwijt aan de Technische Commissie?
Ik ben zelf heel wat uurtjes met redactiewerk bezig per week, maar de TC heeft natuurlijk veel meer werk en is veel meer tijd kwijt aan hun taken. Zoals bij vele commissies heeft ook de TC aan het begin van het seizoen een piek in werk(druk). De instuiftrainingen moeten dan worden georganiseerd, de teamindelingen worden gemaakt, de eerste trainingen moeten gemonitord worden en startgesprekken met teams worden ingepland en gevoerd. “Wanneer alles een beetje loopt keert de rust weer terug en kom ik naar de hal om te observeren en de sfeer bij de teams te proeven. Ook wanneer er nieuwe leden komen trainen ben ik (of een ander TC-lid) er altijd even om hen te verwelkomen en achter de inschrijfformulieren te gaan”. Maar, uiteraard is er aan het einde van het seizoen ook nog genoeg te doen. De TC verstuurd en analyseert dan namelijk de enquêtes, ook worden individuele gesprekken gevoerd met hen die dat wensen en komt de TC samen om een voorlopige indeling voor het volgende seizoen te maken.
Wat is er leuk aan onderdeel zijn van de TC?
Onze glazen worden bijgevuld en wederom komen er nieuwe hapjes op tafel. Hapjes waar we onze vingers bij aflikken, zo lekker! Tijd dus om het eens te hebben over wat Brenda zo leuk vindt aan onderdeel van de TC zijn. “De sfeer tussen de TC-leden onderling is heel prettig. We vullen elkaar goed aan en pakken extra taken op als de ander het even te druk heeft” vertelt ze me. En dat lijkt me zeker een belangrijk onderdeel van een goed geoliede machine. Ook vindt Brenda het leuk om na te denken over verschillende opties, knopen doorhakken en ze voelt zich echt onderdeel van de vereniging omdat ze een goed beeld heeft van de verschillende teams. Maar, uiteraard zijn er ook dingen die minder leuk zijn. Zoals, lastigere gesprekken waarin de TC niet altijd dezelfde mening heeft als de gesprekspartner(s). “Deze gesprekken voeren is niet mijn hobby. Het is wel super leerzaam maar echt leuk is het niet”. Door de jaren heen heeft ze wel geleerd haar mannetje te staan.
Het doel van Brenda voor dit seizoen?
Voor we aan het dessert beginnen (een lekker kaasplankje) en het over andere dingen gaan hebben… Grapje, we hebben het echt niet alleen over Sovicos. Maar goed, ik ben nog wel benieuwd naar wat Brenda dit seizoen probeert te bereiken. “Ik (en de rest van de TC ook) hoop elk seizoen weer dat iedereen het naar zijn/haar zin heeft gehad, met veel plezier heeft gevolleybald en dat de sfeer binnen de teams en de teams onderling positief is”. Brenda is realistisch genoeg om te weten dat je nooit 100% van de leden tevreden kunt stellen maar je kunt er wel naar streven.
De meeste gasten zijn al geruime tijd geleden huiswaarts gegaan maar wij besluiten nog een heel speciaal Van Kleef likeurtje te bestellen: ‘Impio’s dingetjûh’ – speciaal voor Impio gedistilleerd. En onder het genot van dit likeurtje, kletsen Brenda en ik nog even (kort) verder over Sovicos. We hebben het over beachvolleybal, waar we samen in ‘advanced’ mee doen en het ontzettend naar ons zin hebben. Over training geven en coaching, redactiewerk en foto’s & filmpjes schieten. Uiteraard hebben we het over feestjes en we eindigen met Van Kleef (what else?!), want dat dingetjûh is verdomde lekker! Dus na 1 glas dingetjûh bestellen we er gewoon nog een. Omdat het kan. En uiteindelijk, met volle maagjes en een brede glimlach, stappen we tegen middernacht de koude lucht weer in, op naar huis.
