Het was afgelopen week weer een feestje met mooie wedstrijden en nog mooiere acties. Hieronder de verslagen van Dames 2 en Dames 6.
Ladies 2 be or not to be?
Het is nat, het waait alsof de Noordzee ons achterna zit, en zelfs het koffieapparaat lijkt te protesteren tegen de vrijdagavondshift. Maar hé, het is vrijdagavond, de oliebollen zijn geregeld, en als kers op de taart hebben we niemand minder dan onze voorzitter Ronald als coach. Terwijl Alanis Morissette melancholiek door de boxen klinkt, maken wij ons op voor een avondje Moordrecht.
De afgelopen weken zijn we op trainingen vooral creatief geweest in het vormen van kwartetten, want compleet zijn zat er niet in. Van ziekte tot vakanties, we moesten het steeds met vier dames zien te rooien. Ook vandaag zijn we niet op volle sterkte, maar de strijdlust is er niet minder om.
De Wedstrijd
MVC staat op plek acht, en een 4-0 overwinning zou een welkom cadeau zijn. Maar ja, zoals ons verleden soms pijnlijk illustreert, is druk niet altijd onze beste vriend. En toch, dat spannende randje van degradatie of promotie maakt het volleybal weer een tikkeltje intenser.
We beginnen met de scheidsrechter, een schattige oudere heer die rustig met een collectie van drie (of waren het er vier?) ballen aan komt sjokken. Het lijkt een subtiele voorbode voor wat komen gaat: chaos, en niet de georganiseerde soort waar we zo van houden. Zijn arbitrage is traag maar ach, zolang hij beide kanten gelijk behandelt, klagen we niet.
Even opwarmen.
De eerste set? Laten we zeggen dat we die nodig hadden om even op te warmen. Niet omdat we bar slecht speelden, maar vooral omdat we te weinig punten maakten. Onze energie was blijkbaar in Den Haag gebleven, en de dames van MVC hoefden nauwelijks moeite te doen. Hun tactische verdediging zorgde ervoor dat onze ballen steevast in veilige handen vielen. Met hun midachter op de driemeterlijn en de diagonaal en buitenspeler in de hoeken achterin, stond hun verdediging als een huis. Dit maakte het voor ons lastig om te scoren en vereiste een strategische aanpassing die net iets te laat kwam.
Als een Diesel naar Set Twee.
Dan komt set twee. En wat blijkt? Volleybal is toch echt meer dan een bal hooghouden. Het is kijken, plaatsen, weten waar je tegenstander is, anticiperen, communiceren, aanpassen, aanmoedigen en nog veel meer. Hoewel we nog niet alles onder controle hadden – soms ging het in de communicatie mis, anticiperen op een veranderende middenaanvaller bleek lastig, en we keken vooral naar de bal en elkaar in plaats van wat de tegenstander aan het doen was – begonnen de puzzelstukjes langzaamaan in elkaar te vallen. Harde aanvallen naar de achterlijn scoorden keer op keer, en de prikballen brachten chaos bij MVC. De services van Chantal en Ilse waren giftiger dan een kop thee in een slechte detective. Het resultaat? Een overtuigende 25-19 overwinning voor ons.
Lachend naar de Derde Set.
Set drie voelt als een feest. Terwijl Taylor en ik vol enthousiasme volleybalkennis uitwisselen, roept coach Ronald vrolijk om een glimlach in zijn richting. En ja, dat krijgt hij! Het plezier straalt er vanaf, en dat vertaalt zich naar het spel. We zien prachtige aanvallen, slimme verdedigingen en heerlijk geplaatste set-ups. Met een 25-19 op het scorebord houden we de vaart erin.
Knallen en Naar Huis.
En dan, de vierde set. We zijn er klaar mee: Moordrecht is niet onze place to be op een vrijdagavond. Met snoeiharde aanvallen langs de lijnen, een verdedigingsmuur waar geen bal doorheen komt, en services die de tegenstander murw maken, sluiten we af met een klinkende 25-9.
Een mooie overwinning, al weten we dat we nĂłg beter kunnen. Vrijdag de 13e staat de nummer 1 op het programma. Eerder pakten we al een setje van hen af. Dit keer gaan we voor meer. Kom kijken en juich ons naar de winst!
Oh, en die extra bal die de scheidsrechter had meegenomen? Die hebben we nog nodig gehad nadat ie via een ketser haast de zaal uitvloog. Misschien was dat toch geen slecht voorteken… De oliebollen hebben in ieder geval weer hun werk gedaan en voor eventjes staan we op de vijfde plek!
Sinterklaas, Pepernoten en Overwinning
Maandagavond was het zover! Dankzij een topteam van Sovicos helpers – met een dikke shout-out naar de dames van Dames 3 die ons uit de brand hielpen bij de organisatie – stonden we er weer. Na de vorige wedstrijd hadden we wat recht te zetten, dus tijd voor een wedstrijd waar alles uit de kast gehaald werd. Sommigen van ons namen dit zelfs letterlijk.
Voordat we konden beginnen, moesten we eerst nog even de zaal vrijmaken na een ontmoeting met Sinterklaas en zijn Pietenklas. Met een vleugje pepernotengeur nog in de lucht maakten we ons klaar voor de pot tegen de dames van PQV Westland.
Wat een avond! Een wedstrijd vol actie, botsingen en heroĂŻsche reddingen. In de toch soms ietwat stille zaal, werd enthousiast gewerkt om het veld te verdedigen. Soms misschien iets te enthousiast, want we kwamen regelmatig met elkaar in botsing. Maar hĂ©, wie wil er niet een beetje spectakel op de vloer? En dan Merel: onze heldin van de avond. In een poging een onmogelijke bal te redden, dook ze recht het opberghok in. Even een collectieve”oh nee!” vanuit het team, maar gelukkig stond Merel meteen lachend weer op.
Met een paar fantastische serve-series zetten we PQV flink onder druk. De ballen vlogen over het net. En wat het mooiste was? We sleepten een 3-1 overwinning binnen en werden met extra pepernoten beloond!