De avond begon met een mix van opwinding en lichte zenuwen. Voor mij was het een comeback op het volleybalveld na een periode van afwezigheid. Moe, maar vastbesloten, stapte ik de sporthal binnen. Deze avond speelden we tegen de Waterlanders uit Nieuwkoop, een team dat we niet lichtzinnig namen. Met een mix van ervaren spelers en nieuwkomers, gingen we het gevecht aan.
De Eerste Set: Een Krachtig Begin
We stonden op het punt van de wedstrijd, klaar om alles te geven. Het fluitsignaal klonk en de wedstrijd begon. Ondanks de openingsservice van de Waterlanders scoorden wij het eerste punt, een veelbelovend begin. Er waren spannende acties, van ballen die nog net van de grond geraapt werden tot mooie aanvallen en harde services. Onze nieuwe setter Ronald maakte zijn debuut en leverde uitstekend werk. Na een paar intensieve rallies en een altijd even bemoedigende peptalk van onze coach Rob, wonnen we de eerste set met 25-20.
De Tweede Set: Strijd tot het Uiterste
In de tweede set hielden de Waterlanders ons goed bij. Onze vastberadenheid werd op de proef gesteld terwijl we vochten voor elk punt. Onze scheidsrechter Sanne, die we extra bedanken in deze Week van de Scheidsrechter, leidde het spel met precisie en eerlijkheid. Ondanks een paar benauwde momenten sleepten we de set binnen met 27-25. De adrenaline gierde door onze aderen, we waren vastberaden om door te gaan.
De Derde Set: Een Hapering, Maar Niet het Einde
Na twee zwaarbevochten sets kwam de derde set als een uitdaging. Onze tegenstanders lieten hun tanden zien en wonnen deze set met 25-9. Het was een tegenvaller, maar geen reden om op te geven. We hielden onze moraal hoog en bereidden ons voor op de beslissende set.
De Vierde Set: We vechten ons Terug de Wedstrijd in
In de vierde set begon de strijd opnieuw. Dezelfde line-up als in de derde set, dezelfde wilskracht, maar met een hernieuwde intensiteit. We waren gewaarschuwd; de Waterlanders waren nog niet verslagen. Halverwege de set, bij een stand van 23-20, moest ik serveren en die druk voelde ik. Als ik faalde, konden we deze set zomaar verliezen. Je weet hoe dat gaat… Maar met een krachtige en zelfverzekerde serve werd het matchpoint bereikt. Een moment van ademloze spanning volgde, maar uiteindelijk brachten we de bal over het net, onbereikbaar voor de tegenstander, en scoorden we net even vaker dan onze tegenstander. De overwinning was zoet. We hadden de wedstrijd gewonnen!
Een zesde set volgde met een hele hoop taken voor het team. Voor mij bestond deze uit een biertje om de overwinning te vieren en natuurlijk het aanmoedigen van andere teams.
Groetjes, Sierd.